Zondag, stranddag

Vanmorgen met Kaddy (op het strand schreven we onze namen en kwam ik er achter dat Kaddy met een Y is 😉) samen op zoek naar groenten, tomatenpuree en bananen. Zij vroeg onderweg in elk klein winkeltje (maak ik een keer een foto van, want als je het niet kent, kan je niet voorstellen hoe dat eruit ziet) of ze bananen hadden. De vrouwen die bij de grote moskee zaten hadden geen bananen en tomatenpuree. Na een heel eind lopen en bijna te hebben opgegeven, was er een uiteindelijk een vrouw die ons wees waar ze wel bananen en tomatenpuree hadden, erg aardig. Die vrouw krijgt mij morgen als klant 😉 Het was dichtbij om de hoek, een weet voor een volgende keer, dan hopen dat ze het dan weer hebben. De tomatenpuree zit in kleine plastic zakjes, die verpakken ze vanuit een grote emmer tomatenpuree. Oh ja en de bananen hebben een erg groene schil, maar proeven hartstikke rijp.

In de middag gaan we met Astrid, Ousman, Sunkar en Kaddy naar een afgelegen stuk strand (voor wie het begrijpt, na de rots op het strand vanaf de vismarkt) Ousman is daar al een paar jaar bezig iets op te bouwen, het is nogal groot en veel werk, het meeste doet hij alleen. Hij organiseert soms muziekavonden en wil hier dan later zijn ‘programs’ geven met een restaurantje erbij. Een jarenplan dat is duidelijk, verder is Ousman heel handig en gediplomeerd timmerman, soms krijgt hij een opdracht. Hij probeert nu ook een eigen tuintje voor elkaar te krijgen tegen het stuk aan waar hij op het strand bezig is, dat moet hij dan eerst omheinen, want de koeien lopen er dwars doorheen. Die koeien slapen vaak op het strand en lopen alles omver wat in de weg staat. Even tussendoor, die koeien poepen dan op het strand en komt in de zee, lijkt niets mis mee, maar daardoor kan je pech hebben en als je ermee in aanraking komt, kunnen er wormen onder je huid komen, griezel… De eigenaar van de koeien vindt alles best als de koeien maar eten kunnen vinden.

Ousman heeft een vriend taxichauffeur geregeld om bij het strandje te komen, zo’n taxi heb ik zelden gezien, van binnen is zo ongeveer alles kapot (foto) in de voorruit zitten zoveel barsten dat je je afvraagt hoeveel hij ziet.

Het is dus heel stil op het strand, af en toe loopt er iemand voorbij en er is een man een eindje verderop (met zijn fiets) bezig om schelpen bij elkaar te vegen met een stuk hout en dat in zakken te doen. Dat verkoopt hij weer, die schelpen worden gebruikt om een soort beton te maken. Ousman doet dat ook voor hetgeen wat hij daar zelf aan het bouwen is.

Ik ga met de kinderen in zee en ze hebben de hoogste lol, de kleinste hou ik stevig vast, want hier ben ik erg bang voor de stroming, daar staat het hier bekend om. Toen Aminata 4 jaar was en ze was klein voor haar leeftijd, zaten we aan het begin van de branding, zij zo tussen mijn benen, te genieten van de golfjes die op ons afkomen, dat leek heel veilig, maar ineens komt er een grote golf aan, zij wordt de zee in gesleurd en ik duikel om. Wat een geluk, Sekou stond iets dieper in de zee, hij ziet het gebeuren en weet Aminata nog net op te vangen. Aminata was er helemaal niet van geschrokken, ze vond de zee geweldig. Sekou en ik waren ons natuurlijk wel rot geschrokken.

De kids en ik lopen een heel eind om grote schelpen te zoeken, aan het eind bij een bocht ben ik heel verbaasd, er staan een stuk of 10 grote mooie auto’s bij het strand en er zitten veel mensen op het strand (het blijken Libanezen, die hier wonen en op zondag met hun familie naar het strand gaan). De kinderen maken daar zandkastelen en Kaddy wil dat ook doen, ik beloof haar als we terugzijn dat te gaan doen. Er zijn mannen aan het voetballen en ze trappen zachtjes de bal naar de kinderen zodat ze ook even kunnen schoppen, Sunkar glundert ervan, erg aardig. Voetballen wordt ook vaak op het strand gedaan trouwens.

Teruglopend zoeken we langs de rand met vuil of er iets bij zit waarmee we straks kunnen scheppen, want er is maar 1 emmertje mee. We vinden een mooie grote plastic beker en Kaddy vindt een grote schelp waarmee ze kan scheppen. Weer op de plek worden er emmertjes en bekers met zand omgekeerd en Sunkar doet zijn best, soms lukt het, in ieder geval heeft hij er plezier in.

Het is eb geworden en er blijken voor ons rotsen in het water te zitten (foto) grappig eerder was er niets te zien (foto). Ik loop er een eindje naar toe, bijzonder om te zien, gewoon omdat wij dat niet hebben 😉

Ousman grijpt bijna in een schorpioen, maar zag het nog net op tijd, wel goed om te herinneren dat ik moet blijven opletten.

Hij blijft hier vannacht slapen en Bakari de taxichauffeur komt ons om 16 uur ophalen, het was een heerlijke zondagmiddag.

Afgelopen nacht zoveel dromen over vroeger en nu door elkaar, schijnbaar moet er nog een heleboel uit, opruiming.

Het is weer tijd voor Kaddy om naar school te gaan, ze staat ineens weer naast me, ze kunnen hier zo stilletjes zijn, in haar schooluniform, ik mag een foto van haar maken en buiten komt ook de poes luid miauwend op me af, goodmorning everybody, have a nice day !