Zondag, het gaat anders

Zondagochtend voel ik me even in het paradijs en geniet daar enorm van.  In de vroege ochtend in de compound van Lamin en Jarra is het zo mooi, de vele vogels die je hoort, alle kippen, de kukelende haan en alle maten kuikens die hier hun zegje doen, al die prachtige bomen en de ruimte die er is, de zon die schijnt en nog niet warm is, een mango die je krijgt aangeboden, die je zonder schaamte kan afhappen (er is toch niemand die er op let). De schillen die je op de grond spuugt en de kippen wachten erop, de honden die je gedag zeggen, zo voelt het om je één te voelen met alles, dat kan niet anders. Ik zou er nog veel meer over willen schrijven, maar eigenlijk is het niet in woorden te vatten. Een groot verschil met als het hier donker is, dan is er gevaar wat dreigt, want je moet goed kijken waar je loopt, een eindje van de bosjes vandaan blijven en niet onder de bomen gaan zitten, er kan bijvoorbeeld een schorpioen of een slang zijn.

We gaan een berg afval wegwerken om Jarra te verrassen voor als ze terugkomt, het huis van de vrouw die hier woonde en overleden is, is leeggehaald en alles op een stapel neergegooid, tussen de huizen in waar zij woonde en die van Lamin en Jarra, dat is geen goede energie. Er ligt veel van de apotheek, strippen met pillen (niet handig met kinderen) en allerlei medicijndoosjes, gaasjes en dus fijn als dat allemaal naar de brandstapel gaat, er liggen ook kleren die nu uitgezocht worden, cd's en nog veel meer. Met een kruiwagen brengen we het telkens naar het midden waar de afval verbrand wordt. Eindresultaat het is schoon tussen de huizen in, het was een klus, maar wel heel goed om te doen. Lamin vertelde dat hij niet wist waar te moeten beginnen, hij is heel blij. Voor mij in dit geval makkelijker als het niet van jezelf is.

Lamin brengt me naar Astrids compound en hij gaat kijken of hij klanten kan krijgen voor de taxi en het lukt, het is zondag en daardoor rijden er weinig taxi's, dus hij is dolblij dat hij nu weer geld kan verdienen, zelfs met een auto die nog niet helemaal goed afgesteld is. Ik ga relaxen bij de kids op de compound en met Astrid kletsen. 

Sidiki heeft een optreden met de muziekgroep bij Brufut Beach bij Gamcel. Om 18.45 uur komt Lamin me ophalen om er naar toe te gaan. Sidiki belt op en legt Lamin uit hoe we er kunnen komen, We slaan die weg in en Lamin vraagt nog aan iemand daar of het klopt, wat blijkt, verderop kan je niet met de auto, 'oh dat heeft Sidiki niet gezegd'. Volgende afslag dan maar nemen, daar ook vragen hoe we nu op de juiste plek kunnen komen. Via een smal steil weggetje komen we bij het strand, Lamin wil niet over het strand lopen in het donker om er te komen, dat lijkt me ook niet veilig in het donker, er zijn veel jongemannen. Iemand wijst welke kant hij wel op kan met de auto. Ik ben zo verbaasd wat doet hij nou? Lamin rijdt het strand op, hahaha maar dit is geen terreinwagen, dus de auto zit binnen de kortste keren vast in het zand. Ik kan er niets aan doen, maar ik vind dit weer zo'n komische situatie, achteraf weet ik dat we bijna een uur bezig zijn geweest om hier uit te komen. Telkens het zand weghalen bij de wielen en achter de wielen en dan weer 40 cm achteruit kunnen rijden, hihi. Nou ja het zand is nog lekker warm als ik op m'n knieën zit en ik denk we komen er heus wel weer uit.  Op het laatst helpen een paar mannen duwen als ik achter het stuur ga en dan lukt het, want we zijn bijna bij wat steviger zand.

Boven als we aan de doorgaande weg terug zijn, belt Sidiki dat hij met een aantal bandleden komt om ons te helpen, ik zeg: 'we zijn er al uit', maar hij staat al voor ons. Ze hebben een heel eind over het strand gelopen, erg aardig. Dan op het moment dat we elkaar zien, zien we ook dat er een achterband lek is. Sidiki en jongens zeggen tegen Lamin (het wordt niet aan mij gevraagd) 'we nemen Anna wel mee, dan kan zij komen kijken en jij het wiel in orde maken'. Gelukkig hoef ik Lamin niet te verbeteren, want het blijkt dat hij zegt (gaat allemaal in het Mandinka) dat dat niet kan, dat Anna hier blijft en dat hij deze avond voor me zorgt. Gelukkig is er één van de jongens die zegt: 'niemand kan hier iets aan doen, het gaat gewoon zoals het gaat'. Sidiki is best teleurgesteld, natuurlijk had ik ook graag de band zien spelen, maar het is voor nu genoeg voor vanavond en het moet ook nog opgelost worden met het wiel. Sidiki en de jongens gaan weer via het strand teruglopen naar de plek waar ze moeten optreden, want het begint zo (trouwens wel uren later dan er mij verteld was).

We staan met de auto vlakbij een plek waar ze eten maken en verkopen, het is een drukke plek, gelukkig geen afgelegen plek. Er is een taxidriver die zelf in de ochtend hetzelfde probleem had en hij wil Lamin helpen. Er moet een nieuwe reserveband in de auto en alle gereedschap, dat was gisteren al de conclusie, maar dat moest nog gebeuren. Die taxidriver krikt de auto op en haalt het wiel eronderuit en dan zegt Lamin dat ik op de auto moet letten, dat hij samen met die taxidriver even weggaat om naar een garage te gaan die 24 uur open is, oh ik schrik even. Nou ja in ieder geval zijn er 4 winkeltjes om me heen nog open, maar hoelang nog is de vraag, De volgende dag begreep ik dat de meeste wel om 23 uur dichtgaan. Nou zoveel tijd had ik dan niet meer. Eerst ga ik even bij de mensen op het bankje zitten die het eten maken, dat is prima, ze zijn aardig. Gelukkig is Loes laat wakker, dus kon ik nog met haar videobellen, dat was echt zo fijn. Voor mijn gevoel komen ze best snel terug, al is het toch wel een half uur heen en terugrijden. De band is gemaakt en gaat eronder. YES. Lamin gaat nog iets te eten kopen en we gaan, een geluk bij een ongeluk dat we het daar zagen, want de weg naar Tanjeh is in de rimboe, donker en lang, daar wil je geen lekke band krijgen. We moeten allebei op de terugweg erg lachen om het avontuur, eerst vastzitten in het zand en dan een lekke band en toch is alles weer opgelost. Alleen geen muziek gezien en gehoord, jammer, maar het is zoals het is. Ondertussen is het ver over middernacht.

Ik had nog foto's gemaakt van het vastzitten van de auto, maar die zijn mislukt, dus er zijn geen foto's, je zal het je zelf moeten voorstellen.