Woensdag slaperig

Mijn plan is naar Senegambia te gaan, eerst belt Lamin of ik mee ga iets drinken op het strand (foto) met andere Lamin en Gabi (mensen die bij hem tijdelijk op de compound verblijven), dat kan voordat ik op pad ga, gezellig en op Tanji strand is altijd wel wat te beleven met de vissers. Jammer dat ik geen overzichtsfoto heb, want stel je je niet veel voor van de plek waar we iets drinken. Er staat een soort barretje met ernaast een stuk of 5 stoelen en één tafeltje tussen alle vissersspullen in. Voor mij een ideaal plekje tussen al die bedrijvigheid heerlijk. Een eindje verderop staan vissers naast elkaar te zingen, meeste uit Senegal, ze houden een groot net vast en dat bewegen ze ritmisch op en neer (foto, filmpje lukt uploaden niet). Zolang we daar zaten (geen idee van tijd) hebben ze dat constant gedaan, ik begrijp echt niet wat ze aan het doen zijn. Ik vraag het om me heen, ze zeggen dat het net weer goed gemaakt moet worden voor de volgende visvangst. Gabi denkt dat het meer een soort ritueel is om meer vis te kunnen vangen. Het klinkt in ieder geval mooi en bijzonder.

Ik ga op weg naar eerst Traffic Lights en in de eerste bushtaxi voel ik al dat ik bijna in slaap val, ik kon afgelopen nacht maar een paar uur slapen (zeldzaam voor mij). Bij Turntable stap ik over op de bushtaxi naar Traffic Lights (niet dat er stoplichten zijn hahaha) de man naast me vraagt: 'je moet er toch uit bij Traffic Lights, dat is hier'. Ik ga eruit en herken totaal niets hier. Wat blijkt na wat rondgevraagd te hebben, er zijn twee plekken die Traffic Lights heten, ik wil naar Traffic Lights Kairaba en dit is Traffic Lights Sukuta, de heel andere kant dus. Ik krijg allemaal verschillende adviezen welke kant ik moet opgaan, daar kom ik echt niet uit. Ik heb mijn locatie aangezet en lopen is geen optie, het is namelijk 2 uur lopen vanaf hier, dan maar een klein stukje om even te begrijpen welke kant ik nu werkelijk op moet gaan. Dan komt er iemand naar me toe die ik eerder gevraagd had waar ik heen moet, dat zijn vriend met een sharetaxi me kan helpen. Oké dat is fijn, hij gaat naar Tipa-garage vanaf daar weet ik de weg wel weer. Hij stopt en  gaat bier kopen en vraagt of ik ook iets wil drinken, aardig lijkt dat, maar deze man vertrouw ik niet helemaal. Hij wil me wel meteen naar de goede plek brengen en vraagt daar veel geld voor, nee ik neem verder de bushtaxi. Dan neemt hij gelukkig ook weer andere mensen mee, het is heel druk op de weg en best een eind rijden. We komen langs een erg mooie moskee, helaas lukt het niet een foto te maken. Bij Tipa-garage krijg ik ook verschillende adviezen, vandaag lukt het me niet om echt de weg te vinden, ik voel me nog steeds heel slaperig, laten we dat maar de schuld geven. Uiteindelijk is het alweer 16.45 uur, de tijd in Afrika verdwijnt voor je het weet, dus ik besluit vanaf hier direct naar Senegambia te gaan. Ik val telkens in slaap in de bushtaxi en zelfs als ik in Senegambia sap ga drinken bij Yasmina val ik terwijl ik daar zit, telkens in slaap, volgens mij merkt niemand het of ze doen alsof, hahaha ik vraag me af hoe ik terugkom. Ik koop hier wat dingetjes en wonder boven wonder heb ik meteen de volgende aansluiting naar Turntable, het enige wat me bezighoudt is wakker proberen te blijven, niets helpt, gelukkig word ik wel op tijd wakker. De reisgoden zijn vriendelijk want ook de volgende overstap gaat supersnel. Ik zit op de achterbank geklemd tussen twee grote mannen, als ik in slaap val, blijf ik in ieder geval gewoon zitten, hihi. Het is zo maf dat je terwijl je daar zit zoveel in aanraking komt met degene naast je, wat zou dat energetisch met je doen? Ik vind het trouwens meestal prima, zelden zit ik naast iemand waarvan ik denk, hier heb ik geen zin in.

Astrid en ik zouden nog een spelletje doen, maar onder het eten val ik bijna telkens in slaap, dus 21 uur naar bed en om 6 uur wakker, yeah, ik ben er weer helemaal! Het was een beetje een suf dagje, met in ieder geval een gezellig begin. Ik ga de buitendeur opendoen, want Kaddy zal zo naar school gaan en me gedag komen zeggen en Remi, de hond wacht er ook op, hahaha.