Dinsdag Gunjur Sandmosque

Vandaag ga ik naar Gunjur, tip van Tine, hier is de Zandmoskee. Het is een heel eind (foto kaartje) rijden, ik ben nog nooit deze kant opgegaan. Het wordt steeds rustiger niet alleen op de weg, maar er is hier ook veel minder gebouwd, het ziet er hier ongerept uit, het voelt heel fijn. De apprentice denkt dat ik naar de grote moskee in het dorp wil, alhoewel ik duidelijk zei degene aan het strand. Een verlegen jongen zegt dat hij me wel kan helpen en loopt naast me, hij zegt alleen maar ‘yes’, als ik iets vraag, hij komt net uit school. We lopen langs een hele grote plek waar echt overal vuilnis ligt, mensen weten zich duidelijk geen raad waar het te laten (foto met schooljongen). Ik zie hier ook een paar zeer duur uitziende compounds, eentje zelfs met rozentegeltjes (foto). Uiteindelijk heb ik door dat dit de verkeerde moskee is en de schooljongen wijst me de weg waar ik een taxi kan nemen, daar heb ik geen zin in. Ik doe de gps aan en zie dat het 40 minuten lopen is. Oké ik ga lopen, wat is het hier heerlijk wijds allemaal (foto’s) en rustig, het voelt hier erg prettig. Er stopt een auto met 3 mannen, ze vragen of ik een lift naar het strand wil, eerst komt dat denkhoofd, nee dat kan niet. Erna vragen ze het nog een keer, ik kijk beter en weet dan, dit kan. Aardige mannen, ze zijn farmers, ze wonen in de buurt, zijn getrouwd en eentje is in Duitsland geweest en vraagt of ik Alkmaar ken 😉Ze gaan naar de markt op het strand om spullen te verkopen. Als ik later terugga, zoek ik ze nog even op om ze gedag te zeggen, dat had ik beloofd.

Yes, ik ben op het strand met heel in de verte een beetje in de mist de Zandmoskee, woow wat sprookjesachtig (foto’s die steeds dichterbij de moskee komen) ik voel me nu al zo blij dat ik gegaan ben. Hier zijn ook vissersboten, maar veel minder druk dan in Tanjeh. Er worden boten op het strand getrokken (zie foto’s) en dat doen ze hier met iets wat op een lied lijkt, dan gaat het schijnbaar beter met het ritme van trekken. Hier, hoorde ik later van Ousman, zijn meer vissers uit Senegal, dat ligt hier heel dichtbij. Het voelt hier zo fijn, dat kan ik niet verwoorden, maar het geeft me zo’n gevoel van ‘ik blijf hier, ik kan hier ook wel op het strand slapen’, haha don’t worry. Ik zie een aantal griezelige 😉 zeedieren, meegekomen in de netten met het vissen, ik noem het zeeslangen  (foto’s) en als ik een foto maak, fietst er net een man langs die heel hard roept: ‘be careful a snake’ ik schrik eerst, maar het dier is toch echt dood. Ik zie twee meisjes waarvan de ene een dode slang in haar hand houdt, de ander maakt een foto, ik vraag of ik ook een foto mag maken, het mag. Verder zie ik een soort kwallen genaamd ‘Portugees Oorlogsschip’ , het zijn kleintjes (foto’s). Bij volwassen dieren kunnen de tentakels wel 40 meter lang worden, brrr. Het gif kan ervoor zorgen dat de spieren van een mens verlamd kunnen raken. Er liggen hier veel dode visjes die met het vissen schijnbaar niet belangrijk waren om te verkopen, veel glimmen zo prachtig zilver/blauwachtig in de zon, wat zijn al die dieren toch mooi. Hele grote schelpen zie ik hier, maar in de meeste zitten nog zeedieren, dus die laat ik verder met rust, met m’n voet erbij, voor de maat maak ik een foto van de grootste die ik zie. Veel netten helemaal in elkaar gedraaid met ander afval zijn ook uit de zee gekomen, wat zonde toch.

Wat is het een prachtig gebouw die Zandmoskee, ik kan er geen genoeg van krijgen om foto’s te maken, het is heel groot. Astrid vertelde dat toen het gebouwd werd, dat ze erin is geweest. Ervoor in de zee liggen rotsen die zijn heerlijk warm en daar kan ik op uitrusten. Soms schrik ik van een golf die over mijn voeten komt tussen die rotsen door, maar de zee is zo lekker warm dat ik eraan wen dat de zee af en toe even langskomt. Er lopen koeien rond de moskee, waar ze eten vandaan halen of wat ze hier zoeken geen idee. Ik maak ook een foto van een man die in de verte loopt, ik vind het net of hij in de woestijn loopt. Ik weet niet hoe lang ik hier gebleven ben, maar ik geniet enorm.

Terug wil ik eerst nog stoppen in Sanyang zag er leuk uit op de heenweg, maar ik ben toch bang dat ik dan niet voor het donker terug ben, dat wordt een ander uitje, dus dan meteen door naar Tanjeh. Wat een heerlijke dag, dankbaar.