Woensdag yeah motor gefixt

Astrid heeft om 11 uur afgesproken dat Bakari komt, ze doet een rondje, zo noemt ze dat, dan gaat ze bijvoorbeeld, het water betalen, langs de bank, supermarkten. Sunkar komt al vroeg in de ochtend binnen met een rugzak om (foto) pet op, sandalen aan, hij mag mee naar de supermarkt. Hij gaat kip kopen, zegt hij. Voor hier een enorm uitje voor zo'n jongetje, de meeste zullen nooit in een supermarkt komen. Hij speelde gisteren al dat hij naar de supermarkt ging en vandaag is het dus echt zover. Ik rijd mee tot Turntable met ze in de taxi, om daar een paar foto's te laten afdrukken. Sunkar zit te stralen in de taxi en ook Bakari geniet daarvan. Na de foto's laten afdrukken, ga ik weer terug naar Tanjeh, ik heb een mopperende taxidriver, een sharetaxi maar helaas voor hem is het stil en komt er niemand anders bij. Hij moppert (begrijp ik wel) dat er op weg naar Tanjeh 4 poiltie-checkpointen zijn, niet slim want hij moppert ook tegen de politie. De meeste die ik ken, lachen en praten vrolijk met de politie, dan laten ze je vaak meteen door, dus nu krijgt hij telkens moppers terug. Aan het eind van de rit, geef ik 10 dalasi meer, het was 20, ik zeg omdat er niemand anders in de taxi kwam. ineens is de man heel blij en dankbaar, misschien helpt het hem een beetje de dag wat lichter te zien, hihi tja het begroot me dan ook weer. 

Ik ga even kijken bij de garage hoe het met de motor staat (foto's) de motor wordt zo getest, zit bijna in elkaar. De accu is niet sterk genoeg, dus een andere accu erbij en ja hoor de motor loopt, ze hebben het gefixt. De motor wordt straks teruggeplaatst in de auto. Het zijn hier een leuk stel jongens en mannen die hier werken, het ziet er gemoedelijk uit. Weinig moppers, ze helpen elkaar en ze gaan ook ieder hun eigen gang. Eentje zorgt voor de ataja en brengt het rond en haalt soms wat te eten. Een ander pakt bijvoorbeeld een matje en gaat even languit op de grond liggen. Weer iemand anders doet een auto open en gaat even op een bank slapen. Dat vind ik een goed voorbeeld, ik ga op de achterbank in de auto van Lamin een hazetukje doen, niemand die daar raar van opkijkt, het blijft Gambia je mag jezelf zijn. Er komen hier regelmatig auto's die iets mankeren en soms wordt daar ook de motor uitgehaald, dan gaat er een ketting om een boomtak en zo wordt het opgehesen, ik zou het liefst van alles wat ik zie, foto's maken, maar dat is niet mensvriendelijk, dus hou ik het in mijn hoofd. De mannen zitten onder de olie en de smeer en ze maken hun handen 'schoon' met omo en water uit de waterput, het blijft geklieder. Hoe ze hier kunnen werken als het regentijd is, geen idee, een schuilplek is er niet, misschien tussen de buien door, maar ze staan dan wel in een modderpoel. Het stinkt hier naar de olie en dergelijke en toch vind ik het een bijzondere plek, een gelukje voor mij dit mee te maken dat Lamins auto stuk is, dat zal ik maar niet zeggen, hihi.

Ik loop over de markt en langs het strand, Tanjeh blijft een boeiende plek voor mij met de markt langs het strand en alle vissersboten en mensen die daar mee bezig zijn, altijd bedrijvig en van alles te bekijken. Ik word amper nog aangesproken, ze kennen me schijnbaar ondertussen wel, dus ik kan er rustig lopen en ook gaan zitten waar ik wil, heerlijk.

Rond een uur of 19 uur ga ik terug met een bushtaxi, de motorkap staat open en de driver kijkt er telkens onder en probeert te starten, ik vraag me nog af, of ik eruit zal gaan om een andere te zoeken, maar het is laat, dus nog weinig vervoer, ik blijf toch maar geduldig zitten. Uiteindelijk gaat hij weg met heel veel lawaai en rook, volgens mij staat ie in de verkeerde versnelling, althans zo klinkt het. Dat er iets niet goed is, is wel duidelijk. Mensen in de taxi bemoeien zich ermee. Het lijkt of hij weinig controle heeft over de auto. De apprentice valt (min of meer) van de auto en er wordt geroepen dat de driver moet stoppen. Met veel lawaai rijdt hij door en dan ineens is alles vol zwarte rook zowel binnen als bij de motorkap, hij stopt en iedereen schreeuwt en rent eruit een eind van de auto af, ik dus ook. Gelukkig vliegt er niets in de brand. Ik ben erg geschrokken en zo te zien de andere mensen ook. Ondertussen is het al bijna donker en moet ik nog een heel eind lopen, geen taxi te zien. Ik probeer rustig te blijven en kijk telkens of er een auto aankomt, Er stopt een personenauto met een jong stel erin, ze vragen waar ik heen moet, ik mag meerijden. Ze hadden de kapotte bushtaxi zien staan, ja zo gaat dat hier zeggen ze, de auto's zijn slecht en moeten vaak gerepareerd worden. De auto waar ik nu inzit ziet er heel netjes uit. Ze vragen me het hemd van het lijf en gelukkig duurt de rit niet heel lang, want ik ben nog steeds een beetje bibberig. De straat waar ik door moet lopen, is dus vol grote plassen van de watertank die lek is, maar ik zie het allemaal niet zo goed, dus getsie stap ik in de plas, brrr dat vieze water, gelukkig heb ik geen wondjes. In de compound maar gelijk onder de kraan met m'n sandalen.

Het was een dag met veel nadenken met van wat is nu belangrijk in m'n leven, gisteravond ook met Astrid over gehad en dat ging vandaag door, conclusie nog niet echt, in ieder geval genieten waar kan en een masterclass van Bruce Lipton geluisterd, over je genen die je zelf kunt sturen (wel erg simpel uitgelegd door mij, haha) kijken hoe ik er morgen weer tegenaan kijk.